مقایسه ی تأثیر دو روش آموزش به شیوه ی بازی و سنتی بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش مقایسه ی میزان تأثیر دو روش آموزش به شیو هی بازی و سنتی برانگیزه و پیشرفتتحصیلی ریاضی دانش آموزان پسر سال سوم ابتدایی شهر تهران بوده است، روش تحقیق، نیمه آزمایشی و از طرحپیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه استفاده گردید، حجم نمونه متشکل از 60 نفر دانش آموز پسر سال سوم ابتداییاست که 30 نفرآن هاگروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.ابتدا محقق از میان مدارس ابتدایی منطقه 7 یک مدرسه، سپس از میان چهارکلاسِ سوم این مدرسه دو کلاس راانتخاب کرد، بعد از آن یک کلاس را به گروه آزمایش و کلاس دیگر را به گروه گواه واگذار کرد. ابزارهایسنجش در این پژوهش شامل پرسش نامه ی انگیزه ریاضی، آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته و آزمون هوشریون بوده است. برای تجزیه وتحلیل داد هها از روش های آمار توصیفی و در بخش استنباطی از تجزیه و تحلیلکوواریانس استفاده گردید. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داد هها نشان داد که بین میانگین های انگیزه وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان آموزش دیده با روش بازی و دان شآموزان آموزش دیده با روش سنتی، از نظرآماری تفاوت معنا دار وجود دارد؛ بدین صورت که میزان انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزانی که به روشتدریس بازی آموزش دیده بودند نسبت به دانش آموزانی که به روش تدریس سنتی آموزش دیده بودند، بیشتر بود.بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آموزش به شیو هی بازی نقش پررنگ و با اهمیتی در افزایش انگیزه و پیشرفتتحصیلی دانش آموزان دارد.