نشانگرهای زیستی پاسخ های قلبی -عروقی در میان جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: تأثیر احتمالی اختلال استرس پس از سانحه بر نشانگرهای بیولوژیکی قلبی -عروقی، سبب شده است که آن به یک بخش ضروری و مشخص در پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تبدیل شود. هدف از این مطالعه بررسی نشانگرهای زیستی قلبی -عروقی در جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعۀ توصیفی -مقطعی در سال 1393، 34 نفر از مردان جانباز جنگ از میان جانبازانی که مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بودند از استان کرمانشاه شرکت نمودند. آن‌ها توسط کمیتۀ پزشکی به‌عنوان بیمارانی که از اختلال استرس پس از سانحه رنج می‌برند مورد آزمایش قرار گرفتند. داده‌ها از طریق چک لیست نشانگان اختلال استرس پس از سانحه نسخۀ نظامی، گردآوری شدند. یافته‌ها: داده‌ها نشان داد که میانگین سن، درصد جانبازی و مدت حضور هر شخص در جبهه به ترتیب 53/73، 42/72 و 4/07 سال بود. میانگین نمرات فشارخون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک، ضربان قلب، و دمای بدن به ترتیب برابر با 123/72 میلی‌متر جیوه، 82/94 میلی‌متر جیوه، 89 بار در دقیقه و 36/51 درجۀ سانتی‌گراد بود. علاوه بر این ضریب همبستگی پیرسون میان نشانگرهای زیستی قلبی -عروقی و نمرۀ کل به دست آمده در چک لیست نشانگان اختلال استرس پس سانحه مثبت و معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که نشانگرهای زیستی پاسخ‌های قلبی -عروقی به‌عنوان یک ریسک فاکتور برای بیماری‌های قلبی -عروقی در جانبازان مبتلابه اختلال استرس پس از سانحه به شمار می‌رود.