نظام مطلوب تأمین مالی کارزارهای انتخاباتی در ایران در پرتو معیارهای بین‌المللی

امروزه در جهان، انتخابات منصفانه بدون کنترل جریان پول در کارزارهای انتخاباتی غیرممکن است. در این راستا نظام‌های تأمین مالی سیاسی مختلفی در جهان شکل گرفته است که به‌منظور قاعده‌مند کردن ورود پول به کارزارهای انتخاباتی از ابزارها و مکانیزیم‌های تنظیمی متفاوتی بهره می‌گیرند. نگاهی به قوانین انتخاباتی ایران بیانگر خلأ کاملاً محسوس در حوزۀ نظام تأمین مالی کارزارهای انتخاباتی است و اگرچه قوانین انتخاباتی ایران بارها اصلاح شده، ولی این حوزه همواره مورد غفلت واقع شده، و این درحالی است که نقش پول در فرایندهای انتخاباتی ایران اهمیتی بیش از گذشته یافته است. این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی در پی پاسخ به این پرسش است که با توجه به تجارب سایر کشورها و متن جامعۀ ایران، الگوی مطلوب این نظام کدام است؟ فرضیۀ این مقاله این است که نظام مطلوب تأمین مالی کارزارهای انتخاباتی در ایران با توجه به بافت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و تجارب دیگر کشورها، یک نظام ترکیبی از کمک‌های شخصی در کنار کمک‌های دولتی است‌. طراحی این نظام در ایران مستلزم تغییراتی در سایر حوزه‌ها به‌خصوص دسترسی آزاد به اطلاعات، حوزۀ تعارض منافع و تغییراتی در سیاست‌های کلی نظام در امر انتخابات است.