نقش حفاظت عصبی پروژسترون در آسیب مغزی پس از ضربه؛ کاهش سایتوکین‌های التهابی

مقدمه: آسیب‌ مغزی پس از ضربه یکی از علت‌های عمدۀ مرگ مردان زیر 35 سال است که عمدتاً در طی تصادف‌های جاده‌ای رخ می‌دهد. درمان‌های بالینی رایج نمی‌توانند از آسیب ثانویۀ مغز ناشی از سایتوتوکسیتی پیشگیری کنند. پروژسترون به‌عنوان یک هورمون جنسی اولیه، یک ترکیب محافظت کنندۀ عصبی در آسیب مغزی پس از ضربه و سکته می‌باشد. در واقع پروژسترون فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی را افزایش، عوامل التهابی را کاهش می‌دهد، و بیان سایتوکین‌ التهابی را که می‌تواند مانع از آسیب ثانویۀ مغزی و ادم شود کاهش می‌دهد. نتیجه‌گیری: این بررسی روی اثر پیشگیری کنندۀ پروژسترون بر آسیب ثانویۀ مغزی و ادم به وسیلۀ تنظیم فاکتورهای التهابی در آسیب‌ مغزی پس از ضربه متمرکز شد. اگر چه مکانیسم دقیق آسیب‌ مغزی پس از ضربه کشف نشده است، مطالعات پیشنهاد می‌کنند که این هورمون می‌تواند یک درمان بی‌خطر برای آسیب‌ مغزی پس از ضربه و دیگر بیماری‌های عصبی باشد.