نقش مسئولیت‌های اجتماعی در نگرش هواداران فوتبال ایران

هدف از انجام این پژوهش، تعیین نقش مسئولیت اجتماعی در نگرش هواداران نسبت به تیم در فوتبال ایران بود. روش پژوهش، توصیفی و ازنوع همبستگی بود. همة هواداران بالای 18 سال تیم‌های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 95 ـ1394 جامعة آماری پژوهش را تشکیل دادند. حجم نمونه براساس روش تحلیل عاملی دو تا 10 برابر تعداد گویه‌های پرسش‌نامه انتخاب شد و درنهایت، تعداد 640 پرسش‌نامه تحلیل آماری شدند. داده‌های موردنیاز برای تحلیل مدل نظری با استفاده از چهار پرسش‌نامة مسئولیت اجتماعی (منتظری و همکاران، 2017)، تصویر تیم (چان، 2008)، وفاداری نگرشی (گلادن و فانک، 2001) و هویت تیمی (هییر و همکاران، 2011)، پس از گرفتن روایی (صوری، محتوا و سازه) و اعتبارسنجی گردآوری شدند. برای محاسبة پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از روش‌ معادلات ساختاری استفاده شد. مدل معادلة ساختاری نشان داد که شاخص‌های کلی برازش مدل ساختاری در وضعیت مطلوبی قرار داشتند؛ بدین‌ترتیب، می‌توان بیان کرد که مسئولیت اجتماعی در فوتبال بر نگرش هواداران نقش مثبت و مؤثری دارد. به‌علاوه، اثر غیرمستقیم مسئولیت اجتماعی بر وفاداری نگرشی هواداران معنادار بود و دراین‌میان، تصویر تیم و هویت تیمی نقش میانجی ایفا کردند؛ براین‌اساس، مسئولیت اجتماعی دارای اثری مثبت هم به‌طور مستقیم و هم به‌طور غیر مستقیم بر ذهن و نگرش هواداران است؛ ازاین‌رو، به مدیریت تیم‌های ورزشی توصیه می‌شود علایق هواداران در مسائل و موضوع‌های اجتماعی را درنظر داشته باشند و طرح‌های مختلف مسئولیت اجتماعی را در برنامه‌های بلند مدت خود قرار دهند.