واکاوی اثر تنش خشکی بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه به-لیمو Lippia citriodora H.B.K.

استفاده از گیاهان داروئی برای درمان بیماری‌ها در انسان بیشینه طولانی دارد. تخمین زده شده که بیش از 10% از گونه های گیاهی استفاده داروئی داشته باشند. گیاهان متاثر از فاکتور های محیطی مختلفی، همانند خشکی می‌باشند. خشکی با برهم زدن توازون اسمزی گیاهان موجب کاهش رشد و عملکرد آنها می‌شود. همچنین باعث القاء گونه های واکنشگر اکسیژن می‌شود که به سلول های گیاهی آسیب می-رساند. هدف از اجرای این طرح بررسی تاثیر تنش خشکی بر پارامترهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گونه به‌لیموLippia citriodora از تیره Verbenaceae است . تنش خشکی با غلظت های مختلف PEG(پلی اتیلن گلیکول ) 0%، 5%، 10%، 20%و 25% القاء شد. نتایج بدست آمده نشان داد که FW(وزن تر ) و RWC(محتوای نسبی آب) با افزایش تنش خشکی کاهش معنی داری را نسبت به شاهد نشان می‌دهند. طول ریشه تحت تنش خشکی تغییر معنی داری را حاصل نمی‌کند. محتوای رنگیزه های گیاه تحت تنش خشکی در سطوح پایین PEG افزایش معنی داری را نشان می‌دهد در حالیکه در سطوح بالای آن کاهش معنی داری حاصل می‌کند. تحت تنش خشکی محتوای پروتئین، پرولین، MDA(مالون دی آلدهید) و آب اکسیژنه(H2O2) افزایش معنی داری نسبت به شاهد حاصل می‌کند. فعالیت زیمایه های پاداکساینده با افزایش تنش خشکی افزایش می‌یابد. کاهش FW و RWC با تنش خشکی حساسیت گیاه را به تنش نشان می‌دهد از طرفی گیاه با افزایش ترکیباتی مانند پرولین و H2O2 و همچنین افرایش فعالیت زیمایه های پاداکساینده به تنش خشکی پاسخ می‌دهد.