واکاوی رفتار با خشکسالی و عوامل مؤثر بر آن در عشایر منطقه دریلا، شهرستان گچساران

پژوهش حاضر با هدف واکاوی رفتار با خشکسالی و عوامل مؤثر بر آن در عشایر منطقه دریلا از توابع شهرستان گچساران صورت پذیرفت. در انجام این پژوهش، از روش کمّی پیمایش بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش، خانوارهای عشایر منطقه دریلا (200 خانوار) بودند که حجم نمونه بر اساس جدول بارتلت و همکاران، 132 خانوار تعیین و به شیوه‌ی نمونه‌گیری تصادفی ساده با انتساب متناسب در بین تیره‌های عشایری منطقه توزیع گردید. ابزار اصلی گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ای محقق ساخته بود که برای تکمیل آن از پرسش‌گری مستقیم استفاده شد. روایی ظاهری پرسش‌نامه با بکارگیری پانلی از متخصصان بررسی شد. پایایی آن نیز با انجام یک مطالعه پیش‌آهنگ و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (82/0- 46/0) به‌دست آمد. یافته‌ها نشان داد رفتار با خشکسالی عشایر مورد مطالعه در دو بُعد تعدیل‌گر‌های فنی و غیرفنی قابل تفکیک است که تعدیل‌گرهای غیرفنی از اقبال بیشتری برخوردار بوده‌اند. یافته-های تحلیل مسیر نیز نشان داد که متغیرکیفیت‌زندگی بیشترین اثر مستقیم )46/0=β) و نگرش به خشکسالی بیشترین اثر غیر مستقیم )08/0=β) را بر رفتار با خشکسالی عشایر داشتند. بر این اساس، افزایش آگاهی عشایر از طریق افزایش دسترسی آن‌ها به وسایل ارتباط جمعی و تدوین ترویج و آموزش مدیریت و چگونگی رفتار با خشکسالی پیشنهاد می شود.