پهنه بندی خطر زمین لغزش در آبخیز سد چراغ ویس کردستان با مدل هایIRAT و LNRF

زمین‌لغزش یکی از مهم‌ترین عوامل فرسایش خاک و بلای طبیعی است که سالانه خسارت‌های جانی و مالی فراوانی به کشور وارد می­کند. از این رو ­امروزه در بررسی ناپایداری دامنه‌ها به شاخص­های ریخت‌زمین‌ساخت (مورفوتکتونیک) و مدل­های پهنه­بندی خطر زمین‌لغزش­ها توجه می‌شود. هدف از این بررسی پهنه­­بندی خطر زمین لغزش­ در حوضه آبخیز سد چراغ ویس کردستان با استفاده از مدل IRAT­­ و LNRF و مقایسه‌ی تطبیقی آن­ها با بهره­گیری از جدول‌های متقاطع و ­شاخص­های ارزیابی پهنه­بندی خطر زمین‌لغزش است. نتایج ارزیابی شاخص­های مدل­IRAT  نشان می­دهد که 77/77% از لغزش­ها در طبقه‌ی شدید ‌زمین‌ساختی است، و در مدل LNRF 64/05%در ناحیه‌هایی است که امکان آن شدید و منطبق بر زیرحوزه­­هایی است که بیش‌ترین تعداد و تراکم لغزش آن‌ها زیاد است. بیش از 91/64% از مساحت کل لغزش­ها در محدوده‌ی خطر ناپایداری زیاد و در فاصله‌ی کم‌تر از 1000 متر بوده است. تحلیل روش جدول‌های متقاطع نشان می­دهد که تطابق هر دو مدل پهنه­بندی در ارزیابی طبقه‌ی متوسط خطر پذیرفتنی است،  ولی در طبقه‌ی خطر شدید به‌دلیل هم‌خوانی گسل­ها با لغزش­ها، مدلIRAT دقت بیش‌تری دارد. مقدار مجموع کیفیت در مدل LNRF ­به مقدار 2/16%­ نشان می­دهد که عمل‌کرد مدل­ برای پهنه­بندی خطر زمین­لغزش در آبخیز سد چراغ‌ویس کردستان بهتر است. ­پیشنهاد می­شود که هر تغییر کاربری زمین و برنامه­ریزی برای بهره­برداری از سیمای سرزمین حوضه سد با توجه به نقشه‌ی پهنه­بندی خطر زمین‌لغزش انجام شود.