گیاه مردم نگاری با چکیده و نمونه هایی از گیاه مردم نگاری گیاهان خودروی کمره

گیاهشناسی عامیانه، سرشاخهای اهمیت یابنده، از مردم نگاری دانش ها و فن آوری های سنتی به عنوان یک طبقه بندی درون رشته ای در مردم نگاری است. اگر چه از زاویهای دیگر، ترکیب مردم شناسی و گیاهشناسی، امروزه همچنین حوزهای از طبقه بندیهای بیرون رشته ای مردم شناسی، «مردم شناسی گیاه شناختی) (گیاه – مردمشناسی) نیز به شمار میرود، که آن سرشاخه و این حوزه، در دهه های اخیر در جهان مورد توجه روزافزون قرار گرفته است.نوشته ی حاضر با نظریه هایی از دانشمندان و مردم شناسان و حتی رئیسان برخی از سازمان های بینالمللی - که ظاهراً با چنین مسایلی بیگانه و بی توجهند - آغاز و پس از اشاره به اهمیت این سرشاخه در سطح جهانی، به پیشینه ی پژوهشی در این زمینه در ایران پرداخته است. در ایران کار بر روی گیاهان از دیدگاه مردم نگاری و به تبع آن مردم شناسی بسیار تازه است. از سوی دیگر این دانش گیاهشناسی مردمی با شتابی باور نکردنی در حال فراموشی است. مولف خود در فاصله ی چند دهه - در مقایسه ی یادداشت ها و خاطراتش از سه چهار دهه ی پیشی و برابر نهاد آن با سفرها و مصاحبه های اخیر وی در استان مرکزی و به ویژه کمره - شاهد کم گشت و گم گشت بسیار این دانسته ها - همچون بسیاری از زمینه های دیگر - بوده است. لذا مردم نگاران ومردمشناسان را به عنایت به این حوزه ترغیب میکند. فراموشی در همه ی جوانب، از شناسایی و تشخیص افتراقی گیاهان و طبعاً نام های آنها گرفته، تا فواید و شیوههای کاربرد آنها را در بر میگیرد. در این نوشته همچنین به فواید همکاری بین مردم شناسان و گیاهشناسان و زبانشناسان اشاره شده است. پس از کلیات، مقاله با فشردهای از گیاه مردم نگاری گیاهان خودروی کمره که در اصلی حدودشصت صفحه بوده است به پایان میرسد.