تحلیل رابطۀ جو اخلاقی سازمان، هویت سازمانی و سکوت سازمانی

زمینه: حضور منفعلانه کارکنان و عدم گرایش آنها به دخالت در امور سازمان از پدیده های مورد توجه و شایع در سازمان هاست. نگرش ها و ادراکات نیروی انسانی یک سازمان و برداشت آنها از ویژگی های درون سازمان بر عملکرد آنها و مشارکت یا سکوت آنها در امور سازمانی تأثیر می گذارد. بنابراین این پژوهش با توجه به مفاهیم دخیل در شکل گیری نگرش افراد نسبت به سازمان درصدد یافتن رابطه بین جوهای اخلاقی سه گانه موجود در سازمان، هویت سازمانی، و سکوت سازمانی بوده است. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان دانشگاه ارومیه بود که 220 نفر از آنها به شیوۀ نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه بوده و الگوی مفهومی پیشنهادی با استفاده از آزمون تحلیل مسیر مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد جو اخلاقی خودخواهانه با مؤلفه احساس همبستگی و حمایت از سازمان رابطه ای منفی دارد و جو اخلاقی دلسوزانه با هر سه مولفه هویت سازمانی رابطه مستقیم و معنی داری دارد و جو نظام مند با هیچ یک از مؤلفه های هویت سازمانی رابطه معنی دار نداشت. نتایج همچنین حاکی از آن بود که تنها جو اخلاقی خود­خواهانه ارتباط معنی­داری با سکوت سازمانی دارد. در خصوص رابطه هویت سازمانی با سکوت نیز هر سه مؤلفه احساس همبستگی، حمایت از سازمان، و ادراک مشخصه های مشترک، رابطه معنی داری با سکوت سازمانی داشتند. البته در این میان ارتباط دو مؤلفه احساس همبستگی، و حمایت از سازمان معکوس بود اما رابطه ادراک مشخصه های مشترک با سکوت سازمانی مستقیم بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت جو اخلاقی دلسوزانه کمترین ارتباط را با سکوت سازمانی دارد و جو خودخواهانه بیشترین پیش بینی کننده انواع سکوت است.