بررسی الگوی پروتئوم محور جنین گندم (triticum aestivum) تحت تنش خشکی در دو رقم حساس و متحمل به خشکی طی مراحل آغازین جوانه زنی

جوانه­زنی یکی از مهم­ترین مراحل رشدی در گیاهان است که به­شدت از تنش های محیطی به­ویژه تنش خشکی آسیب می­پذیرد. جوانه­زنی از سه مرحلۀ (فاز) مهم تشکیل شده است که بسیاری از فعالیت­ها پیش از مرحلۀ سوم آن (خروج ریشه­چه) آغاز می­شود. محور جنین بذر نیز با توجه به زنده بودن آن، فعالیت­های بسیاری از نظر سوخت وساز (متابولیکی)  به ویژه در مرحلۀ اول آن رخ می­دهد که از مهم­ترین این تغییرات می­توان به تغییر در الگوی پروتیین گان (پروتئوم) آن اشاره کرد. برای بررسی تغییرات پروتیینی محور جنین گندم (سرداری و قدس به­ترتیب متحمل و حساس) تحت تنش خشکی (12- بار) آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بررسی شد. نتایج تحقیق گویای تأثیر منفی تنش خشکی بر درصد جوانه­زنی بود و سبب کاهش چشمگیری در آن شد. در تجزیۀ ژل­های الکتروفورزی دوبعدی در محور جنین گندم 1000 لکۀ تکرارپذیر مشاهده شد که تعداد 34 لکه با تفاوت معنی دار در سطح 5 درصد گزارش شد. در مقایسۀ رقم متحمل نسبت به حساس از 34 لکه با تفاوت معنی­دار، شمار 22 و 6 لکه در شرایط شاهد، 21 و 10 لکه در شرایط تنش، افزایش و کاهش بیان را نشان دادند. نتایج این آزمایش گویای آن بود که فراوانی لکه­ها به میزان زیادی از زمان، شدت و میزان تنش بستگی دارد.