کاربست الگوی تحلیل اهمیت – عملکرد جهت ارزیابی صلاحیت های حرفه ای اساتید

هدف از این پژوهش، بررسی صلاحیت های حرفه ای اساتید دانشگاه کردستان و راه کارهای ارتقای آن بود. روش پژوهش به صورت آمیخته (کمی و کیفی) بود. در بخش کمی پژوهش، نمونه ای به حجم 374 نفر از دانشجویان، به شیوه نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این بخش، پرسشنامه ی محقق ساخته ای بود که صلاحیت های اساتید را در دو سطح ادراکات و انتظارات و در قالب سه مؤلفه ی صلاحیت های شناختی، روانی حرکتی، و عاطفی اندازه گیری می نمود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی پژوهش از آزمون تحلیل عاملی تأییدی و الگوی تحلیل اهمیت – عملکرد استفاده شد. مهم ترین نتایج این بخش نشان داد که در مقایسه با صلاحیت های روانی – حرکتی و عاطفی، عملکرد اساتید در زمینه صلاحیت های شناختی در سطح پایین تری بوده است. در ادامه جهت شناسایی راه کارهای ارتقای صلاحیت های حرفه ای اساتید، نمونه ای به حجم 16 نفر از صاحب نظران تعلیم و تربیت به شیوه نمونه گیری هدفمند، انتخاب و از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته بررسی شدند. تحلیل محتوای مصاحبه ها نشان داد که مهم ترین راه کارهای شناسایی شده در این بخش، عبارت از تجهیز تمام کلاس های درس به سیستم هوشمند، اهمیت دادن به فعالیت های عملی دانشجویان، و توجه به تخصص اساتید در ارائه واحدهای درسی بود.