اثرات محافظتی سیمواستاتین در برابر تغییرات ناشی از دوکسوروبیسین در بافت بیضه موش

مقدمه: دوکسوروبیسین، به عنوان یک ترکیب ضد سرطان به طور گسترده مورد استفاده قرار می ‌گیرد و با آسیب بافت بیضه و ناباروری در ارتباط می‌باشد. این مطالعه در راستای آشکار نمودن اثرات محافظتی احتمالی سیمواستاتین به عنوان یک داروی پایین آورنده چربی واجد فعالیت های آنتی اکسیدانتی و ضد التهابی در برابر تغییرات مورفومتریک- استریولوژیکی بیضه ناشی از درمان با دوکسوروبیسین در موش ‌ها صورت پذیرفت. مواد و روش‌ها: موش های نر، با سن پنج هفته، به طور تصادفی به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند. دوکسوروبیسین به دو گروه از موش‌ها در 5 نوبت به روش داخل صفاقی در طی یک دوره 4 هفته‌ای (با دوز 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تزریق شد. یکی از این گروه‌ها داروی سیمواستاتین را در 5 نوبت به صورت خوراکی (با دوز 12 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) همراه با دوکسوروبیسین دریافت نمود. گروه شاهد تحت درمان با حلال و گروه شاهد دریافت کننده سیمواستاتین نیز در نظر گرفته شدند. ارزیابی  مورفومتریک با استفاده از عدسی چشمی مدرج کالیبره شده انجام گرفت. یافته های پژوهش: ارزیابی ‌های هیستو مورفومتریک کاهش قابل توجهی را در قطر لوله‌ های اسپرم ساز و ارتفاع اپی­تلیوم این لوله ها به  همراه افزایش ضخامت کپسول بیضه و اتساع فضای بینابینی در موش‌های تحت درمان با دوکسوروبیسین نشان دادند(05/0> P). تمام فراسنجه‌های مذکور متعاقب تجویز همزمان سیمواستاتین به شکل قابل توجهی بهبود یافتند(05/0> P). بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که سیمواستاتین ممکن است نقشی محافظتی در برابر تغییرات مورفومتریک- استریولوژیکی ناشی از دوکسوروبیسین در بیضه موش داشته باشد.