اثربخشی آموزش بخشش بر تاب‌آوری و استرس ادراک شده همسران جانبازان

اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش بخشش بر تاب‌آوری و استرس ادراک شده همسران جانبازان انجام شده است. مواد و روش‌ها: پژوهش از نوع کاربردی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. بدین منظور نمونه­ای به حجم 40 نفر، به روش نمونه‌گیری در دسترس از جامعه آماری مورد پژوهش انتخاب گردید و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن بودند. جلسه آموزش بخشش به روش گروهی در هشت جلسه یک ساعته و به صورت یک بار در هر هفته برگزار شد ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.22 و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته­ ها: بین میانگین نمرات تاب­آوری در پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش تفاوت معنادار وجود دارد (01/0p<). بین میانگین نمرات استرس ادراک شده در پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش تفاوت معنادار وجود دارد (01/0p<). بین میانگین نمرات تاب آوری در گروه  کنترل و آزمایش در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت (01/0p<). بین میانگین نمرات استرس ادراک شده در گروه  کنترل و آزمایش در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت (01/0p<). نتیجه­ گیری: آموزش بخشش به روش گروهی توانست استرس ادراک شده گروه آزمایش را کاهش و تاب‌آوری آنان را افزایش دهد.