اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت روانی همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خلقی

اهداف: همسران جانبازان به‌دلیل مشکلات جسمانی و روانی شوهرانشان به‌شدت تحت فشار هستند و این امر می‌تواند سلامت روانی و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. به‌نظر می‌رسد آموزش برخی مهارت‌ها بتواند در بهبود کیفیت زندگی و کاهش بار روانی این افراد تاثیر چشمگیری داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت روانی همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خُلقی بود. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، 50 نفر از همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خُلقی مراجعه‌کننده به بیمارستان روان‌پزشکی صدر تهران، در سال 1392 با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد به تصادف در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و پرسش‌نامه سلامت عمومی (GHQ-28) بود. گروه آزمایشی به‌مدت 10 جلسه 120دقیقه‌ای به‌صورت هفتگی تحت آموزش مهارت‌های زندگی قرار گرفتند. داده‌ها توسط آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین نمرات مهارت‌های زندگی دو گروه در مرحله پس‌آزمون با کنترل اثر پیش‌آزمون، در سلامت عمومی و خرده‌مقیاس‌های علایم جسمانی، علایم اضطرابی و نقص در عملکرد اجتماعی تفاوت معنی‌داری داشت (0.05p<)، اما در خرده‌مقیاس علایم افسردگی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0.05p>).  نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های زندگی می‌تواند بر بهبود سلامت عمومی (علایم جسمانی، علایم اضطرابی و نقص در عملکرد اجتماعی) همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خُلقی تأثیر بگذارد.