ارتباط راهبردهای کنترل فکر و باورهای های مرتبط با نگرانی با علائم استرس جانبازان جنگ تحمیلی

زمینه و هدف: فراشناخت درمانی یکی از رویکردهای موج سوم رفتاردرمانی شناختی است که اثربخشی خود را در مورد بسیاری از اختلالات روانی به اثبات رسانیده است. در صورتی که مدل حاضر در مورد اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) صدق کند، می توان از تمهیدات درمانی آن در مورد جانبازان PTSD استفاده نمود. هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش باورهای فراشناختی و راهبردهای مقابله ای با مشخصه نگرانی در تداوم علائم استرس در جمعیت جانبازانی است که استرس زیادی بعد از برگشت از جنگ تاکنون تجربه می نمایند. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع مقطعی می باشد و 144 نفر از جانبازانی که علائم استرسی زیادی بعد از برگشت از جنگ تاکنون تجربه می‌کنند، توسط مقیاس های فراشناخت، کنترل فکر و تاثیر حوادث-نسخه تجدیدنظر شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل از پژوهش به کمک آمار توصیفی، ضریب پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج: همسو با پیش بینی های به عمل آمده توسط مدل فراشناختی ولز(2000) راهبرد کنترل فکر نگرانی، باورهای مثبت و منفی درباره نگرانی با علائم استرس همبستگی معناداری دارند. تحلیل مسیر نشان داد که نگرانی بین باورهای مثبت درباره نگرانی و استرس میانجیگیری می‌کند، ولی بین باورهای منفی درباره نگرانی و استرس ارتباط مستقیمی وجود دارد. بحث: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که مدل فراشناخت در مورد جانبازانی که استرس زیادی را تجربه می‌کنند، قابلیت کاربرد دارد و می توان از تمهیدات درمانی این مدل در درمان علائم استرس این افراد سود جست.