ارزیابی اثرات محیط زیستی تولید توت‌فرنگی در دو سیستم ارگانیک و مرسوم (مطالعه موردی: استان کردستان)

ارزیابی چرخه حیات یکی از روش­های ارزیابی اثرات محیط زیستی است که بر مبنای فرایند تولید توسعه‌یافته است. در ارزیابی چرخه حیات اثرات تحمیلی ناشی از تولید یک محصول و یا یک فرایند و یا یک فعالیت به‌وسیله تشخیص و کمی_سازی انرژی و مواد استفاده‌_شده و ضایعات و پسماندهای تولیدی که به محیط‌زیست وارد می­کند، ارزیابی می­شود. در این مطالعه ارزیابی اثرات محیط زیستی از ابتدا کاشت تا درب مزرعه برای روش کشت رایج و ارگانیک تولید توت‌فرنگی با استفاده از چرخه عمر در استان کردستان برآورد شد. اطلاعات اولیه از کشاورزان منطقه جمع‌آوری شد. اثرات بررسی‌_شده در این مطالعه گرمایش جهانی، اسیدی شدن، سرشارسازی، اکسیداسیون­های فتوشیمیایی، سمیت برای آب­های شیرین، سمیت برای آبزیان دریایی، سمیت برای خشکی­ها، سمیت برای انسان­ها، استفاده از منابع غیرزندهو کاهش لایه ازونبر اساس روش CML2 baseline2000 V2/ world1995بود. واحد کارکردی در این مطالعه یک تن توت‌فرنگی تولیدی در نظر گرفته شد. ارزیابی اثرات در دو سناریو رایج و ارگانیک نشان داد که در همه طبقات اثر، اثرات محیط زیستی کشت رایج توت‌فرنگی بیشتر از کشت ارگانیک بود و در کشت رایج کودها و الکتریسیته بیشترین اثرات مخرب را به محیط‌زیست وارد می‌کنند.