ارزیابی حساسیت به سیل حوضه آبخیز تالار با استفاده از مدل نسبت فراوانی احتمالاتی

سیل می‌تواند تأثیر مخربی بر حوضه‌های آبخیز و زندگی انسان داشته باشد، بنابراین برای مدیریت سیل نیاز به آگاهی از وضعیت مناطق سیل‌گیر می‌باشد. این تحقیق جهت ارزیابی حساسیت به سیل حوضه آبخیز تالار با وسعت 2067 کیلومتر مربع انجام شده است. بدین منظور از فراسنج‌های طبقات ارتفاعی، شیب زمین، انحنای زمین، شاخص رطوبت توپوگرافی، قدرت رود، میانگین بارندگی، فاصله از رودخانه، گروه هیدرولوژیکی خاک، حداکثر عمق خاک و کاربری اراضی استفاده شد. نقشه­های رقومی کلیه فراسنج‌ها با استفاده از نرم­افزارهای مربوطه تهیه شدند و در نهایت به فرمت رستری تبدیل شدند. در گام بعدی با توجه به سیلاب‌های قبلی رخ  داده در منطقه مطالعاتی موقعیت جغرافیایی 135 نقطه سیل­گیر در منطقه تعیین شد. این مجموعه نقاط به‌صورت تصادفی به گروه­هایی متشکل از 93 نقطه  برای واسنجی و 42 نقطه برای اعتبار­سنجی تقسیم شدند. سپس  با تجزیه و تحلیل­های مقایسه­ای بین موقعیت رخداد سیلاب‌های قبلی و فراسنج‌های محیطی مؤثر بر وقوع سیلاب‌‌ها، وزن تأثیر هر کلاس از فراسنج‌ها به‌دست آمد. در نهایت نقشه­ احتمال سیل منطقه مورد مطالعه توسط روش نسبت فراوانی تهیه شد. بر اساس نقشه استعداد سیل‌گیری، حساسیت به سیل حوضه آبخیز تالار به‌صورت 5 کلاس با حساسیت خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم نشان داده شد. نتایج نشان داد روش نسبت فرآوانی با دقت 80 درصد از قابلیت بالایی  در شناسایی مناطق حساس به وقوع سیل در حوزه آبخیز تالار برخوردار می‌باشد.