ارزیابی روش‌های درون‌یابی در برآورد آب معادل برف

برف یکی از مؤلفه‏های اصلی چرخة آب در بسیاری از حوضه‌های کوهستانی دنیاست. با توجه به اینکه جمع‏آوری داده‏های دقیق در این مورد نیازمند صرف وقت و هزینة بسیاری است و گاهی سخت و غیرممکن به نظر می‏رسد، استفاده از روش‏های زمین‌آماری، به منزلة تکنیکی برای تبدیل داده‏های نقطه‏ای به منطقه‏ای، می‏تواند راهگشا باشد. در این تحقیق، با استفاده از داده‏های چهارده ایستگاه برف‏سنجی غرب استان اصفهان، پهنه‏بندی آب معادل برف در دورة آماری 1368 ـ 1389 با استفاده از چهار روش زمین‌آماری و قطعی کریجینگ، کوکریجینگ، تابع شعاع‌محور و عکس فاصلة وزنی در محیط نرم‌افزاری ArcGIS 9.3 انجام شد. بدین منظور، نخست آزمون نرمال‌بودن کولموگراف- اسمیرنوف برای داده‏ها اجرا و سپس واریوگرام داده‏ها به منظور تعیین همگنی، ایستایی و روند داده‏ها ترسیم شد. پس از تشخیص تناسب داده‏ها و آماده‌سازی آن‌ها در محیط 9.3 ArcGIS، برای هر سال با مقایسة چهار روش ذکرشده و بر اساس کمترین میزان RMSE، بهترین روش درون‏یابی برای پهنه‌بندی انتخاب و نقشه‏های پهنه‌بندی ترسیم شد. نتایج نشان می‏دهد که در بیشتر سال‏های این دورة آماری در منطقة مورد نظر روش تابع شعاع‌محور نتایج بهتری ارائه می‏دهد. علاوه بر این، نتایج نشان می‏دهد که میزان آب معادل برف از سمت جنوب و غرب حوزه به سمت شمال و شرق کاهش می‏یابد.