ارزیابی مشارکت شهروندان در طرح ها و پروژه های توسعه ای و عمرانی شهری (مطالعه موردی: شهر مینودشت)

تهیه­ طرح­ های عمرانی توسط مدیریت شهری در جهت رفاه، آسایش و آرامش شهروندان است. عدم توجه به نظرات و خواسته­ های شهروندان در تهیه و اجرای طرح ­ها موجب می­ گردد که طرح ­های پیشنهاد شده، با علایق و ساختار محیطی و ذهنی شهروندان در تناقض باشد. این تناقض منجر به عدم همکاری و مشارکت شهروندان در تهیه، اجرا و نگهداری و حفاظت از طرح ­ها را منجر شده و موجب دوباره کاری و هدر رفت انرژی، وقت و هزینه­ های اضافی می­ گردد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مشارکت شهروندان در طرح­ ها و پروژه­ های توسعه ­ای و عمرانیِ شهر مینودشت انجام شده است که بدین منظور روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. جامعه­ ی آماری پژوهش را سرپرست خانوارهای شهر مینودشت تشکیل می­دهند که با استفاده از روش نمونه­ گیری تصادفی ساده و روش تعیین حجم نمونه­ ی کوکران از بین جامعه­ ی مورد مطالعه (7777 سرپرست خانوار) تعداد 250 نفر سرپرست خانوار انتخاب و پرسش­نامه به صورت تصادفی ساده بین آن­ها توزیع شده است. داده ­های جمع­آوری شده با استفاده از نرم ­افزارSPSS  و با بهره ­گیری از آزمون­های آماری متناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته­ اند. نتایج آزمون­ها نشان می ­دهند که مشارکت صورت گرفته از سوی شهروندان، عمدتاً مالی می ­باشد. بطورکلی پروژه ­ها و فعالیت­ های انجام شده موجبات رضایتمندی شهروندان و فایده­ مندی برای آنان را فراهم نکرده و همچنین بیانگر آن بوده که میزان مشارکت با میزان درآمد و سطح تحصیلات رابطه ­ی معناداری نداشته و اساساً مشارکت مقوله­ ای درونی و خودجوش است.