اقتصاد سیاسی بین‌الملل و اهمیت سواحل مکران در منطقه گرایی ایران

   اقتصاد سیاسی بین‌الملل با تعامل بین دولت و بازار، عامل اقتصادی را به عنوان متغیر اثر گذار در ایجاد روابط صلح آمیز میان دولت– کشور‌ها در نظر می‌گیرد. نئولیبرالیزم با تاکید بر تنش‌های همکاری آمیز نحله‌های مختلفی را مطرح می‌کند. در این پژوهش با بهره‌گیری از نظریه نهادگرایی جدید عملکرد رژیم‌های بین‌المللی منطقه‌ای در منطقه‌گرایی ایران مورد بررسی قرار گرفته است و ضمن بررسی پتانسیل‌های اقتصادی ایران سواحل مکران به عنوان یک متغیر اثر گذار در پویش‌های منطقه‌ای ایران مورد توجه قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد این سواحل پتانسیل‌های بالقوه‌ی منحصر به فردی برای شکل‌گیری و یا تقویت منطقه‌گرایی در ایران دارند که برای بهره مندی ایران از این پتانسیل لازم است علاوه بر اصلاح ساختار اقتصاد داخلی، رویکرد اقتصادی – سیاسی در سیاست خارجی مورد توجه قرار گیرد.