بررسی آنتی‌اکسیدان‌های بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک

مقدمه: افزایش استرس اکسیداتیو به ‌عنوان یکی از عوامل دخالت کننده در ایجاد دیابت و عوارض آن محسوب  می‌گردد. دیابت با افزایش تولید رادیکال‌های آزاد یا اختلال دفاع آنتی‌اکسیدان همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی  مقایسه‌ی آنتی‌اکسیدان‌های بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک با افراد سالم بود تا بتوان از بزاق به عنوان نمونه‌ی غیر تهاجمی و ساده به عنوان جایگزین نمونه‌ی خون استفاده نمود. مواد و روش‌ها: در پژوهش مورد ـ شاهدی حاضر، از 20 بیمار مبتلا به دیابت وابسته به انسولین و20 فرد سالم (12 زن و 8 مرد) در محدوده‌ی سنی40-30 سال، 3-2 میلی‌لیتر بزاق به روش نوازش جمع‌آوری شد. فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز، پراکسیداز و اسیداوریک در بزاق هر دو گروه توسط کیت‌های شرکت رندوکس وسانتینل اندازه‌گیری گردید. آنالیز آماری با استفاده از آزمون آماری تی و نرم‌افزار SPSS صورت گرفت و 05/0>P به عنوان سطح معنی‌دار درنظر گرفته شد. یافته‌ها :متوسط مقدار SOD در بیماران مبتلا به دیابت U/ml 75/8 ±74/8 و در گروه سالم U/ml 95/17± 04/7 واحد در میلی‌لیتر بود که از لحاظ آماری معنی‌دار بود . ولی در مقادیر پرواکسیداز و اسیداوریک تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. ارتباط مثبتی بین مقادیرSOD، پرواکسیداز و اسیداوریک با HbA1c وجود داشت که به ترتیب شامل 105/0، 291/0 و 003/0=P، 374/0، 249/0 و 629/0=r بود. هم‌چنین اختلاف معنی‌داری بین مقادیرSOD  و  HbA1c مشاهده گردید (003/0=P). نتیجه‌گیری: در پژوهش حاضر مقادیر برخی از آنتی‌اکسیدان‌های بزاقی در بیماران مبتلا به دیابت از افراد با قند خون طبیعی بیشتر بود، و ممکن است با شدت بیماری و کنترل آن رابطه داشته باشد، ولی برای اثبات این فرضیه بررسی‌های بیشتری مورد نیاز است.