بررسی اثر درجه‌ی باز بودن تجاری و کنترل فساد بر شاخص ذرات معلق هوا در کشورهای منتخب سه گروه درآمدی

رویکرد سنتی اقتصاد بیشتر مبتنی بر استفاده بی­رویه از منابع طبیعی و عدم توجه به حقوق نسل­های آتی نسبت به این منابع است. این در حالی است که آثار زیست­محیطی چنین رویکردی جبران­ناپذیر خواهد بود و برای دست­یابی به توسعه پایدار باید به تغییر آن پرداخت.با توجه به  اهمیت حفاظت از محیط­زیست و همچنین لزوم توجه به رشد و توسعه­ی پایدار، در این مطالعه با تمرکز بیشتر بر دو متغیر درجه­ی باز بودن تجاری و کنترل فساد، سعی در بررسی عوامل اثرگذار بر آلودگی هوا از دو منظر ساختاری و نهادی داریم. لذا هدف از این مطالعه، بررسی اثر درجه­ی باز بودن تجاری و کنترل فساد بر شاخص ذرات معلق هوا با استفاده از رویکرد حداقل مربعات کاملاً تعدیل شده (FMOLS) در کشورهای منتخب سه گروه درآمدی و طی دوره­ی 1996-2011 است. یافته­های تجربی مدل نشان می­دهند که اثر متغیر درجه­ی باز بودن تجاری بر آلودگی هوا در هر سه گروه از کشورها، منفی و معنی­دار است. به این معنا که بالا رفتن درجه باز بودن تجاری در هر سه گروه به بهبودی کیفیت هوا و کاهش انتشار ذرات معلق می­انجامد. همچنین با بالا رفتن کنترل فساد می­توان شاهد کاهش انتشار ذرات معلق هوا در گروه­های درآمد متوسط و درآمد پایین بود؛ در حالی که ضریب این متغیر برای گروه درآمد بالا به لحاظ آماری معنادار نیست. بنابراینکاهش سطح فساد و مبارزه با فعالیت­های آلوده به آن، ارتقای کیفیت هوا را برای دو گروه درآمد متوسط و درآمد پایین به ارمغان می­آورد.