بررسی اثر ریز‌پوشانی چند لایه‌ای به روش ژلاتیناسیون خارجی بر بقاء باکتری پروبیوتیک طی پاستوریزاسیون آب پرتقال

سابقه و هدف: محصولات غیر لبنی پروبیوتیک با خصوصیات ارزشمند تغذیه‌ای و درمانی، از موضوعات جدید در زمینۀ صنعت، تغذیه و پزشکی می‌باشند. هدف از این مطالعه، امکان‌سنجی بررسی تأثیر درون‌پوشانی بر بقاء باکتری پروبیوتیک به روش امولسیون‌سازی طی فرآیند پاستوریزاسیون حرارتی آب پرتقال است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش از باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به عنوان گونۀ پروبیوتیک در آب‌میوه پرتقال استفاده گردید. باکتری‌های پروبیوتیک به چهار حالت آزاد، بدون پوشش، پوشش تک لایه و دولایه به آب پرتقال تلقیح شدند. ریزپوشانی باکتری پروبیوتیک به روش امولسیون‌سازی توسط آلژینات کلسیم انجام گرفت. شمارش زنده‌مانی باکتری‌های پروبیوتیک به روش کشت مخلوط در محیط کشت MRS Agar تحت شرایط هوازی در دمای ºC37 به مدت 48 تا 72 ساعت صورت گرفت. همچنین آنالیز آماری با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سطح احتمال 05/0 درصد انجام گرفت. یافته‌ها‌: نتایج نشان داد که میزان کاهش باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس طی پاستوریزاسیون آب پرتقال در حالت‌ آزاد حدود 00/5 سیکل لگاریتمی بود در حالی که در نمونه‌های حاوی باکتری بدون پوشش، پوشش‌دار با یک و دو لایه آلژینات، این میزان بسیار کمتر و به ترتیب در حدود 33/3، 90/2 و 50/2 سیکل لگاریتمی گزارش گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد آب پرتقال ماده خام مناسبی جهت تأمین رشد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (محیط اسیدی) بوده و می‌تواند به عنوان یک حامل، برای انتقال باکتری‌های پروبیوتیک به بدن انسان در نظر گرفته شود. واژگان کلیدی: آب پرتقال، پاستوریزاسیون، درون‌پوشانی