بررسی تصویر زن در قالی‌های عشایری نقش «نُه‌ زن» با تأکید بر مؤلفة اجتماعی پوشش زنان عشایری

تصویر زن به‌عنوان نقشی انسانی از نقش‌های رایج در قالی‌های عشایری است که در مناطق مختلف کشور در قالب‌ها و ساختارهای متفاوت بافته شده است و قطعاً مفهومی نمادین و خاص هم دارد. «نُه زن» از نقش‌هایی است که در آن تصویر زن بافته شده است و در این پژوهش در سه نمونه قالی از سه ایل متفاوت بررسی می‌شود. پژوهشگران در پی نوع تصویرگری زن در این دسته از فرش‌های دستباف ایرانی و ارتباط این نوع تصویرپردازی با شکل ظاهری و اجتماعی زنان عشایرند. در‌واقع، نوع پوشش و آرایش به‌منزلة یکی از هنجارهای اجتماعی برای زنان در این تحقیق بررسی می‌شود. پرسش اصلی این تحقیق این‌چنین بیان می‌شود که: نوع تصویرپردازی زن در این قالی‌ها با ساختاری که جامعة عشایری برای زنان خود به‌عنوان هنجار، رسم و سنت در قالب پوشش و پوشاک می‌پسندد، تا چه میزان در رابطه است؟ این تحقیق به روش توصیفی‌ـ تحلیلی و با جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای و اینترنتی انجام شد. پوشش زنان در قالی بلوچ به پوشش اجتماعی زنان عشایر بلوچ نزدیک است، پوشش زنان در قالی کرد با پوشش اجتماعی زنان عشایر کرد خراسان شباهت لازم را ندارد و همچنین پوشش زنان در قالی افشار هیچ قرابت و شباهتی با پوشاک زنان در عشایر افشار کرمان ندارد.