بررسی رابطه حمایت اجتماعی با سلامت روان زنان معتاد

مقدمه: با توجه به اینکه مصرف مواد مخدر در زنان، اغلب با آسیب‌های روانی و اجتماعی توام‌است، گرفتاری زنان در اعتیاد نه تنها فرد و اجتماع بلکه فرزندان خانواده را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی با سلامت روان زنان معتاد انجام گرفت. روش: طرح این پژوهش توصیفی و به روش همبستگی اجرا شده است. جامعه‌آماری پژوهش شامل کلیه زنان معتاد به مواد مخدر مراجعه کننده به سه کمپ مرهم، بهبود گستران همگام و موسسه خیریه کوثر تحت نظارت سازمان بهزیستی و ستاد مبارزه با مواد مخدر شهر تهران در فروردین سال 1395 بودند، حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس صدو پنجاه نفر به‌دست آمد. افراد نمونه پرسشنامه‌های سلامت عمومی (GHQ) و حمایت اجتماعی (فلمینگ) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. نتایج: یافته‌ها نشان داد که حمایت اجتماعی با سلامت روان رابطه معنی‌دار و مستقیم دارد و بر اساس نتایج ضریب رگرسیون بیشترین نقش و تبیین روی سلامت روان بر عهده مولفه حمایت اجتماعی از طرف دوستان می‌باشد. با افزایش میزان حمایت اجتماعی نمره سلامت عمومی کاهش یافته یعنی وضعیت سلامت عمومی بهبود می‌یابد. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل می‌توان عنوان کرد افزایش حمایت اجتماعی زنان معتاد می‌تواند تأثیر مهمی بر سلامت روان و عملکرد اجتماعی آنان داشته باشد لذا ضروری است که در برنامه‌ریزی‌های کلان نیازها و شبکه اجتماعی زنان معتاد مورد توجه قرار گیرند.