بررسی رابطه‏ ی بومی‏ گرایی در تاثیرات فرهنگی دانشگاه بر توسعه‏ ی جزیره‏ی قشم

این پژوهش با هدف مطالعه تاثیرات بومی‏گرایی در تاثیرات فرهنگی دانشگاه برای برنامه‏ریزی‏های توسعه اجتماعی در جزیره قشم انجام شده است. نظریه پارسنز در کنار تاکیدات جیکوبز و چپ‏من بر مدت اقامت در یک مکان که به تراکم هویت و سرمایه اجتماعی می‏انجامد، چارچوب نظری این پژوهش را تشکیل می‏داد. از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه برای گردآوری داده‏ها استفاده شد و نمونه‏گیری که بر اساس فرمول کوکران، 348 نفر برآورد شده بود تا جایی پیش رفت که پاسخ‏های معتبر در محاسبه رابطه متغیرها، کمتر از این میزان نباشد تا اعتبار تحقیق تأمین گردد. نتایج نشان داد که میانگین تاثیرات فرهنگی دانشگاه در توسعه جزیره قشم در بازه‏ی 4 تا 16 برابر با 10/9 بود که در حد زیادی ارزابی می‏شود. بین توسعه جزیره قشم و بومی یا غیربومی بودن در سطح اطمینان 99 درصد رابطه‏ی معناداری دیده شد، در حالی که رابطه مدت اقامت در قشم با متغیر وابسته که تأثیر ابعاد فرهنگی دانشگاه در توسعه‏ی جزیره قشم می‏باشد، رابطه معناداری نداشت. بنابراین بومی بودن نسبت به مدت اقامت می‏تواند یک ظرفیت بالقوه مثبت در توسعه و برنامه‏ریزی‏های منطقه‏ای تلقی گردد. تحلیل عاملی، گویه‏های پرسشنامه را در چهار عامل سرمایه‏گذاری اقتصادی، نیروی انسانی، مدیریت نهادی و نظارت اجرایی در اثرگذاری در برنامه‏های توسعه‏ای شناسایی کرد.