بررسی سه‌بعدی تأثیر بانداژ مچ پا بر یافته‌های کینماتیکی این ناحیه در افراد سالم طی راه رفتن بر روی زمین

سابقه و هدف: استفاده از بانداژ مچ پا به عنوان یکی از روشهای پیشگیری و نیز کمک کننده در درمان پیچ‌ خوردگی مچ پا بسیار متداول است. هدف از بانداژ مچ پا کمک به حفظ الگوی نرمال بیومکانیک پا (foot) و مچ پاست. علیرغم استفاده فراوان از بانداژ در کلیه ورزشها، دلایل عینی بسیار کمی در این رابطه موجود است. هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین میزان تأثیر بانداژ در تغییر الگوی کینماتیک مچ پا در سه صفحه در طول راه رفتن بر روی زمین می‌باشد. مواد و روشها: 36 دانشجو (18 دختر و 18 پسر) بدون سابقه پیچ خوردگی مچ پا و با میانگین سنی 3±23 سال و توده بدنی 2±23، در سه گروه بدون بانداژ، بانداژ به روش Gibney close basket weave و پلاسبو بانداژ، با سرعت دلخواه روی زمین راه رفته و اطلاعات کینماتیکی صفحات ساجیتال، فرونتال و عرضی مفصل مچ پای نمونه‌ها توسط دستگاه پیشرفته آنالیز 3 بعدی حرکت(Qualysis, Sweden) بررسی گردید. یافته‌ها: بانداژ مچ پا توانست به طور معنی‌داری باعث کاهش دامنه سوپینیشن پا در لحظه برخورد پاشنه به زمین شده و نیز باعث کاهش معنی‌دار میزان حداکثر پلانتار فلکشن و پرونیشن در فاز استانس و سوپینیشن در فاز سوئینگ گردد (01/0p<). مقادیر پلاسبو بانداژ بسیار شبیه به وضعیت بدون بانداژ بود. نتیجه‌گیری: بانداژ مچ پا توانست با تأثیر بر خلف پا، حرکات سوپینیشن و پلانتار فلکشن مچ پا را محدود نماید. استفاده از بانداژ مچ احتمالاً در پیشگیری از پیچ خوردگی مچ پا کمک کننده می‌باشد.