بررسی مدیریت‌های مختلف تلفیق آب شور و غیرشور بر عملکرد سورگوم علوفه‌ای و توزیع شوری در نیمرخ خاک

در دهه‌‌های اخیر، استفاده از آب‌های نامتعارف در حوزه‌ی کشاورزی، بعنوان یکی از الگوهای برتر مدیریتی مورد توجه قرار گرفته است. یکی از آب‌های نامتعارف، آب‌های شور و لب شور می‌باشد. در حال حاضر چندین روش جهت استفاده از آب شور در آبیاری‌ها مورد توجه است. در پژوهش حاضر هدف، مقایسه‌ روش‌های موجود و ارائه‌ی راهکاری نو در چگونگی تلفیق آب شور و غیر شور می‌باشد. گیاه سورگوم علوفه‌ای رقم اسپیدفید در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با شش تیمار و در هر تیمار سه تکرار، در شرایط مزرعه‌ای کشت گردید. تیمارها شامل تیمار شاهد (آب شیرین)، تیمار یک دوم شور، یک در میان زمانی، یک در میان مکانی، مخلوط و تیمار شاهد شور می‌باشد. در هر کدام از این تیمارها، نیمی از آب مورد نیاز آبیاری، با آب شور و نیمی دیگر با آب شیرین تامین ‌گردید. آبیاری‌ها بوسیله-ی تانکر و حجم آب ورودی توسط کنتور اندازه‌گیری شد. پس از برداشت محصول برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی گیاه اندازه گیری و توسط آزمون دانکن در سطح معنی‌داری 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. همچنین جهت بررسی تعدیل املاح در نیمرخ خاک در هریک از تیمارها، قبل و بعد از اعمال تیمارها تا عمق یک ‌متری، پنج نمونه خاک با فواصل 20 سانتی‌متری با آگر برداشت و جهت تعیین شوری به آزمایشگاه منتقل گردید. نتایج نشان داد پس از تیمار شاهد، بهترین عملکرد هم از نظر شاخص‌های زراعی و هم از نظر تعدیل نمک، مربوط به تیمار یک در میان مکانی است. و در یک ارزیابی کلی پس از تیمار شاهد، به ترتیب تیمارهای یک در میان مکانی، یک دوم شور، یک در میان زمانی و تیمار مخلوط، بعنوان برترین روش‌های تلفیقی در حوزه‌ی استفاده از آب شور و غیرشور معرفی گردید.