بررسی مزیت نسبی محصولات صنعت خودروسازی ایران با استفاده از روش ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) و مدل تعادل عمومی (CGE)

در مطالعۀ حاضر، برای محاسبات پارامترهای ماتریس تحلیل سیاستی، با استفاده از نتایج مدل تعادل عمومی و با توجه به قیمت‌های سایه‌ای و واقعی، تغییرات متغیرهای درون‌زا نیز در نظر گرفته شده است. نتایج به‌دست‌آمده از مطالعۀ حاضر نشان می‌دهند که در بازار محصول، به‌ علت مجموع سیاست‌های دولت، مالیات ضمنی برای صنعت خودروسازی ایران وجود دارد، اما نهاده‌های قابل مبادله و غیر قابل مبادلۀ استفاده‌شده در صنعت خودروسازی ایران از یارانه و کمک‌های دولتی برخوردارند. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، شاخص هزینۀ منابع داخلی (DRC) برای محصولات صنعت خودروسازی ایران کوچک‌تر از 1 و سود سایه‌ای مثبت است که نشان می‌دهد، محصولات صنعت خودروسازی ایران بر اساس نرخ واقعی ارز و قیمت‌های جهانی، به‌ طور بالقوه دارای مزیت نسبی‌اند. ضریب حمایت مؤثر (EPC) برای محصولات صنعت خودروسازی ایران کوچک‌تر از 1 محاسبه شده است که در مجموع حمایت‌نکردن دولت در فرایند تولید محصولات صنعت خودروسازی ایران را بیان می‌کند.