بررسی مقایسه‏ ای ‏مواد رایج بهسازی بافت از نظر استرین برگشت‏پذیر، استرین دائمی و سختی

مقدمه: مواد بهسازی بافت جهت ترمیم بافت‏های نرم تحریک شده زیر دست‏دندان قدیمی یا با تطابق بد به کار می‏روند و یا به عنوان یک وسیله تشخیصی به منظور ارزیابی قدرت تحمل بیمار نسبت به الگوی اکلوزال جدید یا ارتفاع عمودی جدید اکلوزال استفاده می‏شوند. هدف از این مطالعه بررسی استرین برگشت‏پذیر، استرین دائمی و سختی در سه ماده بهسازی بافت رایج در ایران به نام‏‏های آکروسافت، سافت لاینر و ویسکوژل بود. مواد و روش‏‏ها: در این مطالعه تجربی، آزمایش‏‏های سختی، استرین الاستیک و استرین دائمی جهت بررسی خواص فیزیکی 3 ماده بهسازی بافت رایج در ایران به نام‏‏های آکروسافت، سافت لاینر و ویسکوژل انجام شد. تمام نمونه‏‏ها طبق دستور کارخانۀ سازنده و دقیقاً با همان نسبت پودر به مایع مخلوط شدند و از هر کدام از مواد بهسازی بافت 28 نمونه به روش مزبور تهیه گردید جهت شبیه سازی با شرایط داخل د‏هان به مدت 24 ساعت در بزاق مصنوعی در دمای اتاق قرار داده شدند. 14 نمونه از هر یک از مواد بهسازی بافت توسط دستگاه دورامتر شورآ تحت آزمایش قرار گرفت آزمون‏های کروسکال-والیس و من-ویتنی جهت تحلیل داده‏ها مورد استفاده قرار گرفت. استرین الاستیک و پلاستیک در 14 نمونه دیگر از هر گروه توسط دستگاه Zwick پس از 24 ساعت نگهداری در دمای اتاق و بزاق مصنوعی اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های کروسکال-والیس و من-ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‏ها: استرین دائمی در سه گروه تفاوت آماری معنی‏داری نداشت (463/0P=)، در حالیکه استرین برگشت‏پذیر و سختی شورآ در 3 گروه تفاوت آماری معنی‏داری داشت (به ترتیب 007/0P= و 001/0P