بررسی نابرابری درآمدی در مناطق روستایی ایران

یکی از معضلاتی که همواره جوامع مختلف را آزار می­دهد، مساله­ی نابرابری درآمدهاست. جامعه­ی روستایی ایران نیز مانند سایر جوامع از این شرایط رنج می­برد. با توجه به اینکه درصد بالایی از جمعیت کشور در مناطق روستایی زندگی می­کنند و همچنین نقش­های مختلف که توسعه­ی روستایی می­تواند در توسعه­ی همه جانبه­ی ملی ایفا کند، بررسی مسائل جوامع روستایی از جمله بررسی توزیع درآمد و همچنین روند آن طی برنامه­های توسعه بسیار ضروری می­باشد. در این پژوهش با استفاده از اطلاعات هزینه- درآمد خانوار مرکز آمار ایران، به اندازه­گیری نابرابری درآمد در مناطق روستایی ایران طی دوره­ی 1388- 1368 با استفاده از ضریب جینی پرداخته شده است. یافته­های مطالعه نشان داد که در طول دوره­ی مورد بررسی از نابرابری درآمد در مناطق روستایی کشور کاسته شده است، هرچند که این کاهش بسیار کند است. همچنین میانگین ضرایب جینی چهار دوره برنامه­ی توسعه با همدیگر اختلاف معنی­دار دارند. در پایان پیشنهاد می­شود که در اعمال سیاست­ها و برنامه­های توسعه­ی کشور، در تخصیص منابع به استان­هایی که مناطق روستایی آنها از نابرابری بیشتری رنج می­برند، تلاش بیشتری شود.  طبقه­بندی JEL:D63,I32