تأثیر آموزش تئوری رفتار برنامه‌ ریزی شده به روش ایفای نقش بر ارتقاء رفتارهای پیشگیری‌ کننده دانش‌ آموزان در زمینه‌ی مصرف تنقلات با ارزش غذایی اندک

مقدمه: مصرف تنقلات صنعتی و با ارزش غذایی اندک در بین دانش‌آموزان، به ویژه دانش‌آموزان مقطع ابتدایی، روز به روز در حال افزایش است. به همین دلیل این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده به روش ایفای نقش در ارتقای رفتارهای پیشگیری‌کننده‌ی دانش‌آموزان در زمینه مصرف تنقلات با ارزش غذایی اندک اجرا شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه‌ای نیمه تجربی و جمعیت مورد مطالعه شامل ۱۸۹ دانش‌آموز شهرستان اراک (در ایران) بودند که از طریق نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون (تعداد=۹۸) و شاهد (تعداد=۹۱) قرار گرفتند. اطلاعات از طریق پرسش‌نامه محقق ساخته بر اساس تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده جمع‌آوری و سپس مداخله‌ی آموزشی در قالب  چهار جلسه‌ی آموزشی با روش ایفای نقش برای گروه آزمون انجام شد و در نهایت پس از گذشت سه ماه دوباره اطلاعات از دو گروه جمع‌آوری و مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: پیش از مداخله‌ی آموزشی، همه متغیرها به استثنای آگاهی و هنجار ذهنی در دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشتند. ولی پس از انجام مداخله، دو گروه از نظر همه سازه‌های مورد بررسی تفاوت معنی‌دار آماری داشتند (۰۰۱/۰>p). در این مطالعه عملکرد گروه مداخله در قبل از آموزش از ۷۲/۲۳±۹۳/۴۹ به ۶۸/۱۷±۳۳/۶۳ در بعد از آموزش ارتقاء معنی‌داری یافت (۰۰۱/۰>p). نتیجه‌گیری: مداخله‌ی آموزشی به روش ایفای نقش بر اساس تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده منجر به ارتقای رفتارهای پیشگیری از مصرف تنقلات با ارزش غذایی اندک در دانش‌آموزان می‌شود. ضمن این که در اجرای این برنامه‌ها، کنترل، پایش و پی‌گیری آموزشی توصیه می‌شود.