تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی در کاهش خشونت خانگی و ارتقا سلامت عمومی زنان

تاریخ دریافت 29/06/1394 تاریخ پذیرش 30/08/1394 چکیده پیش‌زمینه و هدف: خشونت خانگی رفتار پرخاشگرانه‌ای است که دارای ابعاد مختلف جسمی، روان‌شناختی، آسیب، اقتصادی و جنسی است و با توجه به عوارض قابل‌توجهی آن بر زنان جزء اولویت‌های سلامت محسوب می‌شود. مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی در کاهش خشونت خانگی و نمره سلامت عمومی انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مطالعه‌ای نیمه تجربی است که بر روی 22 نفر از زنان شهر قم به شیوه در دسترس و پس از کسب رضایت آگاهانه انجام شد. داده‌ها با پرسشنامه محقق ساخته شامل سؤالات دموگرافیک و همچنین پرسشنامه استاندارد و تجدیدنظر شده خشونت خانگی CTS-2 اشتراوس و پرسشنامه استاندارد GHQ جمع‌آوری شد. پیش‌آزمون ابتدا برگزار گردید و طی شش جلسه یک و نیم ساعت طی دو هفته آموزش مهارت‌های زندگی داده شد و سپس پس‌آزمون یک ماه بعد از آخرین جلسه آموزش برگزار شد. تأثیر مداخله با استفاده از آزمون‌های تی زوجی و مک نمار بررسی شد یافته‌ها: مداخله آموزشی توانست میانگین نمره سلامت عمومی افراد موردمطالعه را کاهش معنی‌داری دهد. همچنین میانگین تعداد دفعات خشونت کلی و حیطه‌های آن شامل حیطه خشونت کلامی، آسیب رساندن و خشونت جنسی کاهش آماری معنی‌داری را نشان داد (05/0>p) اما در تعداد دفعات خشونت مالی، روانی و جسمی کاهش معنی‌دار دیده نشد (05/0<P). بحث و نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های زندگی می‌تواند نقش مؤثری در کاهش انواع خشونت علیه زنان داشته باشد و البته نمره سلامت روانی زنان مورد مداخله را ارتقا دهد. لذا برگزاری کلاس‌های آموزشی برخورد با مسئله و کنترل خشم در آقایان نیز می‌تواند از پیامدها و عوارض این پدیده پیشگیری نماید. کلیدواژه‌ها: خشونت خانگی، زنان خانه‌دار، زنان شاغل مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره سیزدهم، شماره دهم، پی‌درپی 75، دی 1394، ص 911-903 آدرس مکاتبه: قم، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قم، تلفن: 37842228-025 Email: [email protected]