تأثیر تغییر اقلیم بر فراوانی سیل حوضه گرگانرود با استفاده از آنالیز مرتبه اول مدل هیدرولوژیک بارش-رواناب

دو برابر شدن CO2 و افزایش میزان سایر گازهای گلخانه‌ای در جو، منجر به شرایط آب و هوایی بحرانی‌تری نسبت به پیامدهای دیگر خواهد شد. هدف از این پژوهش، بررسی چگونگی سیل و میزان آن در زیرحوضه‌های مربوط به دشت گرگان – گنبد از حوضه آبریز گرگانرود تحت شرایط دو برابر شدن CO2 می‌باشد. با توجه به رزولوشن فضایی ضعیف مدل‌های گردش عمومی (GCM) و عملکرد نامشخص در مقیاس منطقه‌ای، تجزیه و تحلیل با دقت مرتبه اول انجام شد، که در آن تنها تغییرات شدت بارش در نظر گرفته شده است و تأثیر قابل توجهی بر سیل‌های آینده دارد. دو سناریو از بیشترین تغییرات ممکن انتخاب شده است: سناریوی اول، 25 درصد افزایش در میانگین و انحراف استاندارد عمق بارش برای مدت زمان بارش 48-6 ساعت، منطبق بر توزیع گامبل و سناریوی دوم، افزایش 50 درصد در انحراف استاندارد. مدل حوضه‌ای HEC-1 و روش شماره منحنی رواناب SCS در شبیه­سازی مونت کارلو استفاده شد. مقایسه منحنی‌های فراوانی سیل به دست آمده از مونت کارلو برای دو سناریو با منحنی روز، نشان می‌دهد که سناریوی اول سهم عمده‌تری را در جریان سیل بحرانی نسبت به سناریوی دوم دارد. نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که با وجود اینکه در سال‌های آینده بارش کاهش خواهد یافت، اما بارش‌های حدی در حوضه با شدت بیشتری نسبت به دوره پایه رخ خواهند داد که این امر نشان‌دهنده افزایش سیلاب‌ها در دوره آتی خواهد بود.