تاثیر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر محافظه‌کاری شرطی و غیرشرطی

هدف این پژوهش، تعیین تاثیر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر محافظه‌کاری شرطی و محافظه‌کاری غیرشرطی است. برای دستیابی به هدف مذکور، دو فرضیه تدوین و نمونه‌ای متشکل از 77 شرکت به روش حذف سیستماتیک از بین شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1380تا 1389 انتخاب گردید. برای اندازه‌گیری محافظه‌کاری شرطی از مدل خان و واتس (2009) و برای اندازه‌گیری محافظه‌کاری غیرشرطی از معیار گیولی و هاین (2000) و همچنین، برای اندازه‌گیری اطمینان بیش از حد مدیریتی از دو معیار مبتنی بر پژوهش احمد و دوئلمن (2013) استفاده شده است. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از روش حداقل مربعات وزنی و شیوه داده‌های ترکیبی استفاده گردید. نتایج حاصل از برآورد مدل‌های پژوهش گویای آن است که اثر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر محافظه‌کاری شرطی و غیرشرطی منفی و معنی‌دار است، به عبارتی، وجود ویژگی اطمینان بیش از حد در مدیران ارشد، سبب کاهش محافظه‌کاری در فرآیند گزارشگری مالی می‌شود.