تاثیر دگرآسیبی بقایای زراعت گندم و چاودار بر کنترل علف‌های هرز و عملکرد ذرت شیرین در فصل بعدی

کاربرد علفکش‌های شیمیایی برای کنترل علف های هرز در مزارع، نگرانی‌هایی را در مورد سلامت انسان و محیط زیست برانگیخته است. این در حالی است که تجزیه بقایای برخی از گیاهان در خاک ترکیباتی بر جای می‌گذارد که ممکن است رویش علف های هرز در زراعت بعدی را محدود و کاربرد علفکش برای کنترل علف های هرز را منتفی سازد. به منظور مدیریت غیر‌شیمیایی علف‌های هرز و بررسی واکنش ذرت ‌شیرین به دفن بقایای گندم و چاودار(مقادیر کم، متوسط و زیاد) آزمایشی به صورت بلوک‌های کامل تصادفی اجرا شد. نتایج نشان داد که بقایای گندم نسبت به چاودار در کنترل علف‌های‌ هرز و افزایش عملکرد ذرت ‌شیرین برتری دارد، ضمناً تیمار مقدار کم کلش گندم مؤثرتر از مقدار زیاد آن بود. علاوه بر این بیش‌ترین شاخص سطح برگ (33/7) و عملکرد علوفه تر ذرت‌شیرین (24693 کیلو گرم) در این تیمار به دست آمد. این تیمار با 22% افزایش نسبت به شاهد بیشترین عملکرد دانه( 3/2251 کیلوگرم در هکتار) و تیمار چاودار با کلش کم با 2/6% کاهش کمترین عملکرد دانه ( 8/1653 کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. به این ترتیب می توان اذعان داشت که کشت ذرت شیرین در تناوب با گندم به دلیل فرونشانی علف‌های هرز در اثر دگرآسیبی کاه و کلش گندم( در مقدار کم) با علف های هرز کمتری مواجه می‌شود و افزایش عملکرد ذرت ‌شیرین را به همراه خواهد داشت شد.