تاثیر روشهای مختلف آماده سازی سطحی بر استحکام خمشی و ضریب کشسانی پستهای تقویت شده با فایبر

خلاصه: سابقه و هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر آماده سازیهای سطحی مختلف دو نوع پست گلاس فایبر وکوارتز فایبر براستحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی آنها بوده است. مواد وروشها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 80 پست تقویت شده با فایبر،  40 عدد  DT-Light (کوارتز فایبر) و 40 عدد White-Post-DC (گلاس فایبر) تهیه و بطور تصادفی و با توجه به نوع آماده­سازی سطحی به چهار گروه ده­تایی  تقسیم  شدند،  گروه 1: بدون آماده سازی سطحی (کنترل)، گروه 2: لیزر ، گروه 3: هواسایی ، گروه 4: هیدروژن پروکساید 10 درصد.جهت ارزیابی استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی ، تست خمشی سه نقطه ای در مرکز تحقیقاتی پروفسور ترابی نژاد دانشکده دندانپزشکی اصفهان انجام وحداکثر نیروی شکست ثبت گردید. مقدار استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی درخمش با استفاده از فرمول‌ محاسبه شد.  از آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون توکی و T-Testجهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: قبل از آماده سازی سطحی، استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی پستهای کوارتز فایبر مشخصا بالاتر از  گلاس فایبر بود. اختلاف آماری معنی داری در استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی، بین گروههای مختلفWhite-Post-DC  و گروه کنترل دیده نشد. به ترتیب ( 16/0=P) و (15/0= P) اما پستهای DT-Light در میزان استحکام خمشی و ضریب الاستیسیتی تفاوت معنی داری تنها بین گروه هواسایی شده وکنترل نشان دادند. به ترتیب (02/0=P ) و (002/0= P) نتیجه گیری : به نظر می رسد که  آماده سازی سطحی پستهای گلاس و کوارتز فایبر  با لیزر و هیدروژن پروکساید 10% تاثیری بر استحکام خمشی و ضریب کشسانی آنها ندارد.