تبیین سیاست‌های اولویت‌دار جمهوری اسلامی ایران در پیشگیری از چاقی کودکان

مقدمه: چاقی کودکان پیش زمینه‌ی مهمی برای ابتلا به چاقی در بزرگسالی و عواقب آن است بنابراین پیشگیری و کنترل چاقی در کودکان امری ضروری و لازم است. با توجه به محدودیت در منابع، لازم است مناسب‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین برنامه‌ها و سیاست‌های پیشگیرانه تدوین و به کار گرفته شوند. مواد و روش‌ها: پس از مرور مطالعات مرتبط، برنامه‌ها و سیاست‌های کشورهای دیگر، توصیه‌های سازمان‌های بین‌المللی و با در نظر گرفتن اسناد بالا دستی، هشت شاخص اولویت‌بندی و بیست سیاست پیشنهادی برای پیشگیری از چاقی کودکان استخراج و در قالب پرسش‌نامه به ذینفعان انتخاب شده تقدیم گردید تا به روش دلفی سیاست‌های اولویت‌دار را مشخص کنند. یافته‌ها: سه معیار اولویت‌بندی با بالاترین وزن عبارت بودند از: 1) کارایی 2) قابلیت اجرا 3) نابرابری. پنج سیاست اولویت‌دار عبارت بودند از: 1- ارتقاء آموزش همگانی، به خصوص برای انتخاب غذاهای سالم 2 - افزودن دروس مربوط به تغذیه‌ی سالم و پیشگیری از چاقی در کلاس‌های مادران در خانه‌های بهداشت، مهدکودک‌ها و آموزش و پرورش3- مهندسی مجدد مدیریت ورزش و فعالیت فیزیکی در مدارس و جامعه 4- کنترل بیشتر بر تبلیغات مواد غذایی و نوشیدنی‌های ناسالم و پرکالری 5- تشویق و تسهیل فعالیت فیزیکی بیشتر با تغییر برنامه‌ریزی و مهندسی مجدد سیاست‌های حمل و نقل عمومی و ایجاد معابر ایمن برای ترددهای شهری عابران پیاده. نتیجه‌گیری: سیاست‌های به دست آمده می‌تواند به همراه نظرات سایر ذینفعان برای انتخاب سیاست‌های اولویت‌دار کشوری و اتخاذ راهبردها و برنامه‌های عملیاتی برای مقابله با چاقی کودکان مورد استفاده قرار گیرد.