تجارب یادگیری بالینی پرستاران تازه‌ وارد در بخش مراقبت ویژه قلب

مقدمه: یادگیری مرکز هویت انسانی و مشارکت اجتماعی است، عوامل فرهنگی اجتماعی بر تجارب یادگیری پرستاران تازه وارد در بخش مراقبت ویژه قلب، تأثیرگذار می‌باشد. هدف این مطالعه تبیین تجارب یادگیری بالینی پرستاران تازه‌ وارد در بخش مراقبت ویژه قلب بود. روش: این پژوهش یک تحقیق کیفی بود که در آن از نمونهگیری مبتنی بر هدف با حداکثر تنوع استفاده شد و 18 مشارکت‌کننده در سمنان طی سالهای 92-1391 با سؤالات باز مورد مصاحبه قرار گرفتند. روش اصلی جمعآوری دادهها، مصاحبههای نیمه ساختار یافته بود. مصاحبهها به صورت دیجیتالی ضبط و بلافاصله کلمه به کلمه نوشته شد و به روش تحلیل محتوایی مرسوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: براساس فرآیند تجزیه و تحلیل داده‌ها، چهار درون‌مایه که بیانگر تجارب یادگیری بالینی پرستاران تازه‌ وارد در بخش مراقبت ویژه قلب است، استخراج گردید. این درون‌مایه‌ها شامل «چالش‌های آموزش پایه»، «یادگیری خود راهبر»، «برخورداری از حمایت» و «نظارت اثربخش» بود. این درون‌مایه‌ها، متأثر از نقش پرستار و محیط در تجارب یادگیری بالینی می‌باشد. درونمایه اصلی «یادگیری موقعیتی» بود. پرستاران تازه‌ وارد در بخش مراقبت ویژه قلب با تلفیق این درون‌مایه‌ها به یادگیری بالینی دست می‌یافتند. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه برای پرستاران تازه‌ وارد به بخش مراقبت ویژه قلب در شناخت استراتژی‌هایی یادگیری در حیطه‌های دانش، نگرش و عملکرد، ارزشمند است. براساس یافته‌های این مطالعه، مدیران، مسؤولین و مربیان پرستاری می-توانند با بهبود شرایط آموزش پرستاری و تقویت انگیزه یادگیری فردی، ایجاد محیط‌های حمایتی و ارتقاء سیستم‌های نظارتی، زمینه را برای یادگیری بالینی بهتر در پرستاران تازه‌ وارد در بخش‌های مراقبت ویژه قلب فراهم نمایند.