تحلیلی بر تأثیر ساختار درآمدی شهرداری‌ها در توسعه‌ی شهری درکلان‌شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیرات ساختار درآمدی شهرداری‌های مناطق شهری اصفهان بر میزان توسعه‌ی شهری و ارائه‌ی راهکارهای اجرایی برای رسیدن به وضعیت مطلوب می‌باشد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی – تحلیلی است که برای جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات از روش اسنادی و تحقیقات میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. همچنین به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها در راستای اولویت‌بندی شهرداری‌های مناطق اصفهان از منظر درآمدی و توسعه‌ی شهری از مدل VIKOR و ANP و برای ترسیم نقشه‌ها از نرم‌افزار GIS استفاده شده است. جامعه‌ی آماری پژوهش نیز شهروندان بالای 15سال شهر اصفهان بوده که 450 نفر به‌صورت روش تصادفی ساده مورد پرسشگری قرار گرفته‌اند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که درآمد کل شهرداری‌های اصفهان در وضعیت مطلوبی قرار دارد، ولی از نظر درآمدهای پایدار تنها شهرداری‌های مناطق 10 و 14 دارای وضعیت مطلوب و شهرداری منطقه 7 دارای وضعیت متوسط می‌باشند. همچنین نتایج حاکی از آن است که درآمد کل شهرداری، درآمد پایدار شهرداری و همچنین توسعه‌یافتگی تنها در دو منطقه‌ی 4 و 7 رابطه‌ی مستقیمی با هم دارند. همچنین در مناطق 1، 3، 6، 8، 12 و 14 بین درآمد کل شهرداری و توسعه‌یافتگی و در مناطق 2، 9، 11 و 15 بین درآمد پایدار شهرداری و توسعه‌یافتگی رابطه‌ی مستقیمی وجود دارد. با این تفاسیر می‌توان عنوان کرد که درآمد کل شهرداری عاملی برای توسعه‌یافتگی مناطق شهرداری محسوب می‌گردد، درحالی که درآمد پایدار لزوماً چنین تأثیری را نشان نمی‌دهد.