تحلیلی بر شرایط زیست اقلیمی و درجه روزهای نیاز گرمایشی و سرمایشی شهر اسلام‌آباد غرب

یکی از کاربردهای اقلیم در برنامه‌ریزی محیطی شناخت پتانسیل‌های بیوکلیمایی مناطق مختلف است. در این تحقیق، شرایط زیست اقلیمی شهر اسلام­آباد غرب براساس داده­های اقلیمی در مقیاس ماهانه براساس شاخص­های زیست­قلیمی، بیکر، ترجونگ، فشار عصبی، سوز باد و اولگی ارزیابی شد، نیازهای گرمایشی و سرمایشی شهر اسلام­آباد غرب نیز با استفاده از داده­های دمای روزانه و روش­ درجه روزهای فعال (GDD) در آستانه­های دمایی مختلف مشخص گردید. نتایج نشان می­دهد که، ماه­های فروردین، اردیبهشت، مهر و آبان دارای بیوکلیمای آسایشی و ماه­های آذر، دی، بهمن و اسفند به­دلیل تنش سرما و ماه­های خرداد، تیر، مرداد و شهریور نیز به­علت تنش گرما خارج از محدوده آسایش هستند. نتایج شاخص‌های ترجونگ، اولگی و سوز باد با شرایط اقلیمی منطقه همخوانی بیش­تری دارند. براساس آستانه 10 درجه سانتی­گراد پتانسیل گرمایی منطقه مورد مطالعه از اواسط خرداد تا اواخر شهریور ماه به بالاترین سطح می­رسد، با توجه به پتانسیل گرمایی در این بازه­ زمانی بیوکلیمای انسانی خارج از محدوده آسایش قرار دارد، برای تعدیل دمای محیط نیاز سرمایشی ضروری می­باشد. با توجه به واقع شدن منطقه در اقلیم نیمه سرد وجود 207 درجه روز سرمایش و 2273 درجه روز گرمایش لزوم برنامه­یزی جهت طراحی اقلیمی که به کاهش مصرف انرژی منتهی گردد را بیش از پیش ایجاب می­کند. بالاترین میزان انحراف از شرایط بهینه حرارتی از آبان تا دی ماه رخ مـی­دهد، که استفاده از نیاز گرمایش برای تـعدیل دمای محیط را ضروری می­سازد. نتایج این دستاوردها در بهینه­سازی مصرف انرژی همچنین مدیریت سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی در مناطق مسکونی حائز اهمیت است.