تخصیص بهینه آب بین شبکه‌های آبیاری حوضه زاینده‌رود با رویکرد اقتصادی و بررسی عملکرد توزیع آب داخل شبکه (مطالعه موردی: شبکه آبیاری رودشت شمالی)

هدف اصلی از انجام این مطالعه، توسعه ساختار هیدرواکونومیک در حوضه زاینده‌رود به‌منظور تخصیص بهینه آب سد زاینده‌رود به شبکه‌های آبیاری پایاب این سد، در راستای حداکثرسازی منافع اقتصادی حاصل از فعالیت‌های کشاورزی است. برای تحقق این هدف، با تدوین مدل‌ اقتصادی برنامه‌ریزی ریاضی مثبت1 (PMP)، شبیه‌سازی فعالیت‌های‌ کشاورزی به تفکیک هر شبکه آبیاری انجام شد. با تلفیق مدل برنامه-ریزی تخصیص آب توسعه داده شده‌ی MODSIM حوضه با مدل اقتصادی، ساختار هیدرواکونومیک ساخته شده و بر اساس شرایط پایه سال آبی 94-1393 واسنجی و همگرایی مدل‌ها انجام گرفت. نتایج به‌کارگیری ساختار هیدرواکونومیک در مدیریت توزیع آب حاکی از تغییر محسوس در اولویت‌بندی تخصیص آب بوده به نحوی‌که شبکه‌های آبیاری نکوآباد و رودشت که به‌ترتیب اولویت‌های اول و پنجم تخصیص آب در شرایط معمول را دارند، پس از به‌کارگیری ساختار هیدرواکونومیک، اولویت‌های چهارم و دوم را به‌دست آوردند. در ادامه، پتانسیل سامانه بهره‌برداری موجود در شبکه آبیاری رودشت، به نمایندگی از سایر شبکه‌های آبیاری حوضه، به‌عنوان زیرساخت لازم جهت پیاده‌سازی تخصیص بهینه آب با رویکرد هیدرواکونومیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مدل‌سازی سامانه بهره‌برداری موجود در شبکه‌ آبیاری رودشت، عملکرد متوسط و ضعیفی را به‌‌خصوص در بخش میانی و پایین‌دست جهت تخصیص بهینه آب با رویکرد اقتصادی نشان می‌دهد.