تدوین استانداردهای اعتباربخشی آموزش پرستاری در ایران

چکیده زمینه و هدف: در سال های اخیر فرایند اعتباربخشی بعنوان یکی از مهمترین روش های تضمین و ارتقای کیفیت در آموزش عالی علوم پزشکی کشور مطرح گردیده است که در این میان، ضرورت اعتباربخشی دانشکده های پرستاری نیز به عنوان بخشی از این نظام بیش از پیش احساس شده است. با این وجود استانداردهای مدون و مکتوبی برای توصیف کیفیت فعلی و مطلوب دانشکده­ها از طریق فرایند اعتباربخشی وجود ندارد و اعمال استانداردهای خارجی نیز در ایران امری غیر اصولی به نظر می رسد. لذا پژوهشگران با بهره­گیری از استانداردهای جهانی و نظرات صاحبنظران آموزش پرستاری در ایران، به تدوین استانداردهای اعتباربخشی منطبق با آموزش پرستاری در ایران پرداخته اند. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه تری آنگولیشن می­باشد که در سه مرحله اصلی انجام شده است؛ بدین ترتیب که در مرحله اول، استانداردهای جهانی اعتباربخشی آموزش پرستاری از طریق پایگاههای اطلاعاتی اینترنت استخراج گردید. در مرحله دوم با بهره­گیری از این استانداردها و اجرای تکنیک دلفی بر طبق اظهارنظر 14 نفر از صاحبنظران آموزش پرستاری، استانداردهای پیشنهادی برای مقطع کارشناسی پرستاری در ایران تنظیم شد. در نهایت در مرحله سوم، نظرات و پیشنهادات 50 نفر از صاحبنظران کشوری در خصوص مطلوبیت این استانداردها با شرایط آموزشی، اجرایی، فرهنگی و اجتماعی کشور با مطالعه ای زمینه یابی بصورت توصیفی سنجیده شد. یافته ها: این مطالعه به پیشنهاد 10 حیطه­ و 260 استاندارد جهت اعتباربخشی آموزش کارشناسی پرستاری در ایران (به تفکیک در حوزه های درون­داد، فرایند و برون­داد آموزشی) منجر شد. نتیجه گیری: اکثر استانداردهای پیشنهادی از وضعیت مطلوب و نسبتاً مطلوب برخوردار بوده و مواردی که آراء صد در صد را در این دو سطح به خود اختصاص نداده است عمدتاً مربوط به متمرکز بودن سیستم آموزشی و نیز وضعیت حاکم بر سیستم آموزش پرستاری کشور بوده است. چنین استانداردهایی بر اساس پیشنهادات و نظرات اصلاحی صاحبنظران  با شرایط ایران منطبق گردیده است. واژه های کلیدی: فرایند اعتباربخشی، آموزش پرستاری، استانداردهای اعتباربخشی