تصمیم‏گیری چندشاخصة دومرحله‏ای برای ارزیابی پایداری گزینه‏های احیای دریاچة ارومیه

نیازهای در حال تحول حوضة دریاچة ارومیه، با توجه به رشد جمعیت، ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای آب را در این زیست‏بوم دشوار ساخته و وضعیتی بحرانی را در تأمین نیاز اکولوژیکی‏ دریاچه رقم زده است. در این شرایط منابع آب حوضه باید در چارچوبی پایدار مدیریت شود. از این رو، از چارچوب تصمیم‏گیری چندشاخصه استفاده شد تا برتری گزینه‏های موجود برای تأمین آب یا حفاظت از این منابع مشخص شود. وزن‏ شاخص‏های توسعة ‏پایدار در ساختاری سلسله‌مراتبی و بر اساس مقایسة ‏زوجی تعیین و، به جای پیروی از قالب معمول، از روش درجه‏بندی استفاده شد. این روش، به‏ جای مقایسة گزینه‏ها، مقیاس‏های کیفی را به صورت زوجی مقایسه‏ می‏کند و مشکل وارونگی رتبه‏ها و وقت‏گیربودن فرایند نظرسنجی را برطرف می‏سازد. برای ارزیابی گزینه‏ها نیز از مدل VIKOR استفاده شد؛ این مدل قابلیت ارائة مجموعه‏ای از راه‏حل‏های توافقی را به جای یک جواب داراست. نتایج تحلیل حساسیت نشان داد VIKOR مدلی مطلوب و مؤثر برای رتبه‏بندی گزینه‏های مدیریت منابع آب به‌شمار می‏رود و مطابق نتایج این رویکردِ دومرحله‏ایِ سلسله‏مراتبی- توافقی رویارویی با بحران آب در حوضه با هدفمندساختن مشارکت جوامع محلی، بهینه‌‏سازی، و حفاظت از منابع طبیعی موجود امکان‏پذیر به‌نظر می‏رسد و همچنین اتکای کلیشه‏ای به تأمین آب بر اساس احداث سازه‏های آبی جدید بدون ارزیابی‏های مربوط به توسعة ‏پایدار کارگشا نخواهد بود.