تعیین قدرت پیش‌بینی‌کنندگی نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده بر میزان انجام بازی‌های رایانه‌ای نوجوانان

زمینه و هدف: مهم‌ترین تأثیر روانی- اجتماعی بازی‌های رایانه‌ای وابستگی به آن‌هاست که نه‌تنها منجر به مشکلات مالی می‌شود بلکه می‌تواند منجر به، به وجود آمدن مشکلاتی در مدرسه و ارتباطات اجتماعی با افراد دیگر در زندگی شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین قدرت پیش‌بینی‌کنندگی نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده بر میزان انجام بازی‌های رایانه ای در نوجوانان انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود؛ که 300 نفر از نوجوانان مراجعه‌کننده به کلوپ‌های بازی، که در مرحله اول مطالعه وابسته به بازی رایانه‌ای تشخیص داده‌شده بودند، به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده-های پرسشنامه‌ محقق‌ساخته منطبق با سازه‌های نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده و پرسشنامه وابستگی به بازی‌های رایانه‌ای در نوجوانان بودند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی، رگرسیون، من‌ویتنی، کای‌اسکوئر دو در سطح معناداری 05/0 تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: میانه سنی شرکت‌کنندگان 15 سال بود. نتایج رگرسیون نشان داد که سازه‌های کنترل رفتاری درک‌شده  و نگرش   پیشگویی‌کننده وابستگی به بازی و قصد استفاده کردن از بازی بودند. در بین متغیرهای جمعیت‌شناختی، متغیرهای سن، نوع مراجعه به کلوپ‌های بازی، میزان ساعات استفاده از بازی در طول هفته و زمان مراجعه به کلوپ‌های بازی، 96% واریانس وابستگی به بازی‌های رایانه ای را در جمعیت هدف پیشگویی می‌کردند. نتیجه‌گیری: نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده می‌تواند بخش عمده میزان بازی‌های رایانه‌ای را پیشگویی نماید. نتایج این پژوهش پیشنهاد می‌کند که استفاده از نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده با تمرکز بر روی نگرش و کنترل رفتاری درک‌شده در مداخلات آموزشی می‌تواند نتایج مؤثری به همراه داشته باشد. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.