تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد جو پاییزه در واکنش به فراهمی نیتروژن و تداخل علف‌های هرز

مدیریتعنصرهایغذاییبه‌ویژه نیتروژن، رقابتبینگیاهزراعیوعلف‌های هرزرا تحتتأثیرقرارمی­دهد. از این­رو، برای بررسی تأثیر نیتروژن و تداخل علف‌های هرز برعملکردواجزایعملکرد جوی پاییزۀ رقم ماکویی، آزمایشی مزرعه­ای به­صورت کرت‌های خردشده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار درایستگاهتحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز انجامشد.تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح نیتروژن (0، 40، 80 و 120 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و ده دورۀ تداخل علف‌های هرز(به­صورت دوره­های بدون علف هرز و آلوده به علف هرز) بودند که به ترتیب در کرت­های اصلی و فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، با افزایش نیتروژن مصرفی، شمار سنبله در واحد سطح، عملکرد دانه و عملکرد زیست‌تودۀ (بیوماس) جو افزایش و شمار دانه در سنبله کاهش یافت. افزایش رقابت و تداخل علف‌های هرز به افت معنی­دار شمار سنبله در واحد سطح، عملکرد زیست‌توده و عملکرد دانۀ جو منجر شد. بر پایۀیافته­هایاین پژوهش،شمار سنبله در واحد سطح حساس­ترین جزء عملکرد جو به کمبود نیتروژن و تداخل علف­های هرز بود. به‌طورکلی با کاربرد نیتروژن در حدود 80 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و مدیریت هر چه بهتر علف‌های هرز از طریق کاهش طول دورۀ تداخل علف‌های هرز با گیاه جو، در شرایط همسان این آزمایش می­توان به عملکرد دانۀ بالا در این گیاه زراعی دست یافت.