جداسازی، شناسایی مولکولی و ارزیابی تجزیه زیستی آنتراسن نوکاردیا سیریاسیجورجیکا جدا شده از خاک پالایشگاه اصفهان

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای گروهی از ترکیبات غیر قطبی هستند که به دلیل پایداری در محیط و سمیت بالا از نگرانی‌های عمده سازمان حفاظت از محیط زیست محسوب می گردند. تجزیه زیستی این ترکیبات روشی ارزان و ایمن برای پاک‌سازی محیط می باشد. این پژوهش با هدف، جداسازی و شناسایی مولکولی سویه‌ای از جنس نوکاردیا با توانایی تجزیه آنتراسن در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی با نمونه برداری از خاک آلوده به نفت در محدوده پالایشگاه اصفهان وتعیین برخی از ویژگی‌های شیمیایی نمونه انجام گرفت. برای جداسازی باکتری ها از روش غنی سازی در محیط کشت پایه نمکی حاوی 50 میلی گرم بر لیتر آنتراسن استفاده شد. جدایه ای که مورفولوژی شبیه به نوکاردیا داشت برای ادامه مطالعه انتخاب گردید. آزمون های های بیوشیمیایی و آنالیز توالی ژن 16S rRNA به منظور شناسایی این سویه انجام گرفت. سپس میزان تجزیه زیستی آنتراسن پس از 9 روز توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) اندازه‌گیری شد. یافته ها: غلظت آنتراسن در نمونه خاک 18/48 میلی‌گرم بر کیلوگرم گزارش شد که بیشتر از حد مجاز می‌باشد. جدایه شناسایی شده به عنوان نوکاردیا سیریاسیجورجیکا سویه ATAI20 با شماره دسترسی KF113844 در پایگاه NCBI به ثبت رسید که 36/60 درصد از آنتراسن (با غلظت 50 میلی گرم بر لیتر) را پس از 9 روز تجزیه کرد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش کفایت نوکاردیا سیریاسیجورجیکا سویه ATAI20 در تجزیه زیستی هیدروکربن های آروماتیک را نشان داد. از این رو انجام پژوهش های بیشتر به منظور استفاده کاربردی از این سویه به منظور حذف زیستی آنتراسن از پساب های آلوده پیشنهاد می گردد.