حذف کروم سه و شش ظرفیتی از محیط‌های آبی با استفاده از لئوناردیت

حضور کروم در آب آشامیدنی و ورود پساب صنایع به منابع آب‌های زیرزمینی، سلامت بشر و محیط زیست را به خطر می‌اندازد. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر لئوناردیت در حذف آلایندهای Cr+6، Cr+3 از محیط‌های آبی انجام شد. مقادیر بهینه فاکتورها به روش مدل سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی تعیین شد. داده‌های جذب با معادلات سینتیکی شبه مرتبه اول و دوم برازش داده شدند. همچنین اثرات کاتیون‌ها و آنیون‌های تداخل کننده در جذب کروم تعیین شد. نتایج نشان داد که فاکتور زمان تماس، مقدار لئوناردیت و pH بیشترین تأثیر را در حذف کروم دارند. داده‌های سینتیکی کروم نسبت به معادله شبه مرتبه دوم (995/0=R2) به‌خوبی برازش داده شد. مقادیر پارامترهای ظرفیت (qe) و ضریب جذبی (Kads) Cr3+نسبت به Cr6+ بیشتر بود. به‌طوری که Cr3+ در فاصله زمانی کوتاه به‌ مقدار زیاد توسط جاذب جذب شد. همچنین Fe (III) به‌عنوان کاتیون و SO42- به‌عنوان آنیون تداخل کننده، باعث کاهش حذف کروم Cr3+ و Cr6+ توسط لئوناردیت شدند. استنباط می‌شود که لئوناردیت به‌عنوان جاذب زیست‌تخریب‌پذیر، برای حذف کروم مناسب است و می‌توان از آن در حذف کروم‌ از آب‌های آلوده استفاده نمود.