رابطه افسردگی و آگاهی از دیابت با میزان خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

هدف: شواهد نشان می‌دهد خودمراقبتی در دیابت، یکی از مهم‌ترین را‌ه‌کارهای اساسی جهت کنترل بیماری محسوب می‌شود. از آن‌جا که رابطه آگاهی و افسردگی با خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت قندی نیازمند بررسی می‌باشد، هدف این مطالعه تعیین رابطه افسردگی و آگاهی از دیابت با میزان خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 145 نفر از بیماران مبتلا به دیابت قندی نوع دو بستری در بیمارستان کوثر شهر سمنان مورد بررسی قرار گرفتند. جمع‌آوری داده‌ها با پرسش‌نامه‌های اطلاعات دموگرافیک، افسردگی Beck،  آگاهی از دیابت (ADKnowl) Audit of Diabetes Knowledge و خودمراقبتیSummary of Diabetes Self-Care Activities (SDSCA) انجام شد. یافته‌ها: 7/20% بیماران افسردگی خفیف، 1/42% افسردگی متوسط و 8/13% افسردگی شدید داشتند. به طور کلی 6/76% بیماران درجه‌ای از افسردگی (نمره ده یا بالاتر) داشتند. وضعیت تاهل (004/0=P)، سطح تحصیل (003/0=P)، محل زندگی (021/0=P)، وضعیت منزل مسکونی (045/0=P) و سن (002/0=P) با شدت افسردگی ارتباط معنی‌داری داشتند. میانگین ± انحراف معیار آگاهی 8/2±5/14 بود. متغیرهای جنس (027/0=P)، وضعیت تاهل (027/0=P)، سطح تحصیل (009/0=P)، وضعیت شغلی (043/0=P) با آگاهی ارتباط معنی‌داری داشتند. میانگین ± انحراف معیار خودمراقبتی 9/5±1/23 بود. خودمراقبتی با هیچ یک از مشخصات دموگرافیک ارتباط معنی‌دار نداشت. بین افسردگی و آگاهی (077/0= r،3555/0=P)، افسردگی و خودمراقبتی (050/0= r،551/0=P) و آگاهی و خودمراقبتی (065/0= r،434/0=P) ارتباط معنی‌دار دیده نشد. نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه نشان‌دهنده شیوع بالای افسردگی، آگاهی متوسط و خودمراقبتی کم در بیماران دیابت قندی نوع دو می‌باشد، از آن‌جا که آگاهی و افسردگی با خودمراقبتی رابطه معنی‌دار نداشتند، باید عوامل مرتبط با خودمراقبتی بیماران دیابت قندی نوع دو مورد بررسی گسترده‌تری قرار گیرد، تا با شناسایی عوامل مرتبط با آن، بتوان در جهت کنترل بیماری و عوارض آن اقدام نمود.